پارسا جیگر مامان و بابا

ماهان نفسی امروز اومده بود خونه ما خیلی ناز و خوشگله و من که حسابی مشتاق دیدارش بودم البته هم خودش هم مامان خیلی گلش خیلی خوشحال شدم فکر کنم اولش پارسا و ماهان از دیدن همدیگه تو شوک هستند بعد کم کم خوشحال می شن و با لبخندهای قشنگشون ما رو هم شاد می کنند امیدوارم وقتی هم بزرگ شدند دوستای خوبی برای همدیگه باشند.   ماهان خوشگله که در زمان بیکاری یعنی (نخوردن شیر و نخوابیدن و تاپ نخوردن) گریه می کرد کم کم به پارسا که مثل آقاها با تعجب به گریه های ماهان نگاه می کرد هم آموزش داد و اینجا همون جاییه که پارسا  از ماهان نخواست کم بیاره و شروع کرد به گریه کردن ...

پارسا جونی توی سه ماه و نیمی دیگه به پستونکش علاقه پیدا کرده حتی سعی می کنه خودش بزاره توی دهنش و از خوردنش حسابی لذت می بره البته می دونم خیلی گزینه مناسبی نیست اما برای بعضی مواقع و آرامش بچه بد هم نیست . ...

عکس ١ : متعلق به بابای پارسا جونی و حدود ٣١ سال پیشه عکس ٢ : متعلق به دایی امیر پارسا جونی و حدود ٣٩ سال پیشه سئوال :به نظر شما پارسا کوچولو بیشتر شبیه کدومشونه ؟ ...

اینم پارسا جونی که فعلا ترجیح می ده شیرشو تو شیشه بخوره و هیج جور دیگه ای هم نمی خوره        ...

لبخند زدی و آسمان آبی شد ٫ شب های قشنگ بهمن مهتابی شد پروانه پس از تولد زیبایت / تا آخر عمر غرق بی تابی شد . . پارسا جونی 8 روز پیش یعنی در 22 روزگی ختنه شد خدا رو شکر همه چیز خوب پیش رفت بجز لحظه ای که برای اولین بار اشکاشو دیدم.   ...

  ...

عزیزم من دارم کوبلن تو رو درست می کنم خیلی سخته اما اشکالی نداره .   ...

عزیز دلم اینجا عکستو دادیم این آقاهه بزنه به دیوار برای انتخابات ریاست جمهوری کلی برات تبلیغات انجام دایم حتی عکستو تو تمام شبکه های تی وی هم دادیم فکر کنم رأی بیاری     ...

        عزیز دلم اینجوری نگام نکن می خورمتا دیگه فکر کنم عادت کردی به دوربین و عکس گرفتنا آخه تا تو رو یه جا می زاریم برای عکس سریع ژست می گیری و آماده میشی.       ...

 منم مثل همه کوچولوها اینو از بزرگترا شنیدم که پزشکی اطفال از سخترین رشته های پزشکیه اون روز معنی حرفشونو نفهمیدم ولی روزی که مادرم عاشقانه اما مستأصل و نگران از اینکه دردمو نمی فهمید منو با دستاش به آغوش شما سپرد بدون هیچ دلنگرونی ! فهمیدم فقط یه حس امنیت و اعتماد می تونه بچه ای رو از آغوش مادر جدا کنه ، وقتی با نگاه مهربونو و پرسشگرت به چشمام خیره شدی و دستای مهربونت رو به بدنم کشیدی فهمیدم بی زبونی ما فرشته های کوچولو باعث سختی کار شماست ، وقتی درد و ازم دور کردی خوشحالی رو تو چشای مامانم دیدم و او زمان بود که می خواستم با همون زبون بی زبونیم بگم :دکتر جونم دوست دارم.   جناب آقای پروفسور محمد حسین سلطان زاده...